เนกรีเซมบีลัน

รัฐเนกรีเซมบิลัน (อังกฤษ: Negeri Sembilan; อักษรยาวี: نڬري سمبيلن) คำว่า “Negeri Sembilan” แปลว่า 9 รัฐ สืบเนื่องจากในสมัยก่อนแบ่งการปกครองเป็น 9 อำเภอ เป็น 1 ใน 13 รัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธ์มาเลเซีย ตั้งอยู่ทางชายฝั่งทะเลตะวันตกของคาบสมุทรมลายู มีพื้นที่ประมาณ 6,650 ตารางกิโลเมตร มีเมืองหลวงชื่อ สเรมบัน(Seremban)และ เป็นเมืองท่าที่มีชายฝั่งทะเลสวยงาม เหมาะแก่การพักผ่อน
องค์ประกอบของกลุ่มชาติพันธุ์ในปี 2005 ประกอบด้วย ชาวมาเลย์ (497,896 หรือ 54.96%), ชาวจีน (220,141 หรือ 24.3%), ชาวอินเดีย (137,588 หรือ 15.18%), และอื่น ๆ (50267 หรือ 5.54%)

ประวัติ

ประวัติศาสตร์ช่วงต้นของ Negeri Sembilan ได้มีชาวมินังกะเบา(Minangkabau) จากเกาะสุมาตรา มาตั้งถิ่นฐานใน Negeri Sembilan หุบเขาอันเงียบสงบ ในศตวรรษที่ 15 และอยู่ภายใต้การคุ้มครองของรัฐสุลต่านมะละกา จนกระทั่งการล่มสลายของรัฐสุลต่านมะละกาในปี 1511 เมื่อชาวโปรตุเกสเดินทางมาถึง
จากนั้น Negeri Sembilan อยู่ภายใต้การคุ้มครองของรัฐสุลต่านยะโฮร์ จนกระทั่งศตวรรษที่ 18 การโจมตีโดย Bugis บังคับให้ ชาวมินังกะเบา (Minangkabau) ใน Negeri Sembilan ขอความคุ้มครองจากบ้านเกิดของพวกเขา(เกาะสุมาตรา)กษัตริย์สุมาตราได้ส่ง สุลต่าน Melewar มาปกครอง
ใน 1873, อังกฤษ เข้าแทรกแซงทางทหารในสงครามกลางเมืองใน Sungai Ujong เพื่อรักษาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของอังกฤษ และวาง Negeri Sembilan ภายใต้การควบคุมของอังกฤษ

ลักษณะภูมิประเทศ

ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นป่าไม้ ภูเขาสลับซับซ้อนเป็นแนวยาว ประมาณร้อยละ ๗๐ ของพื้นที่ บริเวณชายฝั่งตะวันตก ที่ติดกับมหาสมุทรอินเดีย และช่องแคบมะละกา เป็นพื้นที่ราบลุ่ม

การแบ่งเขตการปกครอง

รัฐเนกรีเซมบีลันประกอบด้วย 7 เขต ได้แก่
  1. จเลบู
  2. เจิมปล
  3. กัวลาปิละห์
  4. พอร์ตดิกสัน
  5. เริมเบา
  6. สเร็มบัน
  7. ตัมปิน
อดีตรัฐเนกรีเซมบีลันมีเขตการปกครองทั้งหมด 9 เขต ได้แก่ จไล (อีนัส) - จเลบู - โจฮล (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐสลังงอร์), นานิง (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐมะละกา), เริมเบา - สกามัต (ปัจจุบันขึ้นกับรัฐยะโฮร์)/ปาซีร์บซาร์ (ปัจจุบันอยู่ในเขตตัมปิน) - ซูไงอูจง - อาลูปานะห์ (ปัจจุบันขึ้นกับเขตจเลบูและบางส่วนของรัฐปะหัง)